Drie plankjes met afgeprijsde boeken.
Dat is wat er nog over is van boekhandel Edel in winkelcentrum De Akkers in Spijkenisse. Maandagmiddag stond ik voor die kast om er de laatste der Mohikanen uit te vissen – ‘met vijftig procent extra korting!’ Edel had altijd een ruim assortiment (kinder)boeken en geregeld vond ik er iets wat ik niet ergens anders zag. Als ik mijn dagelijkse boodschappen deed, wipte ik vaak even naar binnen om wat rond te snuffelen. Menig boek is op die wijze met de boodschappen meegekomen. Wat overbleef van de boekhandel werd overgenomen door een landelijke keten, die ene met al dat rood dat je zo opzichtig aanstaart.
Het was een vreemde gewaarwording op die paar plankjes de resten van een identiteit terug te zien. Edel was een typische streekboekhandel, met aandacht voor lokale geschiedenis en met protestantse inslag, zeker in de Hoeksche Waard. Edel zat namelijk niet alleen in Spijkenisse (twee winkels), maar ook in o.a. Oud-Beijerland, Zwijndrecht en Barendrecht. Op internet vond ik de ‘overlijdensdatum’: de faillissementsverklaring werd uitgesproken op 19 januari 2012. Spijkenisse, de 42e gemeente van Nederland met op 1 november 2012 72.345 inwoners (wikipedia), heeft geen eigen boekhandel meer. Wel een spiksplinternieuwe bibliotheek in de vorm van een glazen piramide genaamd ‘de Boekenberg’ met maar liefst 13.500 duizend leden (heel veel kinderen en jongeren) die samen tegen de 400.000 boeken per jaar lenen, maar… geen eigen boekhandel. Noodgedwongen (want beter dan op het internet) kocht ik het verjaardagscadeau voor mijn lief dan maar bij de – godbetert – Bruna.
Geen boekhandel, laat staan een kinderboekhandel.
Als gewone boekhandels al bij de vleet failliet gaan, hoe moeten kinderboekhandels in deze barre tijden zien te overleven?
Vorig jaar debuteerde ik als schrijver met een jeugdroman. In Spijkenisse is die alleen op bestelling verkrijgbaar. Toen ik aan de manager/eigenaar van de plaatselijke Bruna (te?) enthousiast vertelde dat mijn eerste boek ging verschijnen, reageerde hij nog net niet schouderophalend. Ik weet zeker dat dit in Edel heel anders zou zijn geweest. En ik weet nog zekerder dat het in ieder andere kinderboekhandel anders zou zijn geweest. Voor boekenliefde bestaat immers geen formule. Daar heb je betrokken en enthousiaste mensen voor nodig: schrijvers, lezers én boekhandelaren.
Ziedaar mijn (persoonlijke) redenen om op 22 april naar de door jeugdboekenschrijfster Manon Sikkel georganiseerde Kinderboekenmakersflashmob in de Boekenwurm in Maastricht te gaan. (Die zij spontaan bedacht naar aanleiding van een noodkreet van de eigenaresse op haar blog: Hanneke Koene). Ik heb Edel niet kunnen redden, maar wie weet red ik (nu ja, met mij vele anderen) De Boekenwurm van Hanneke Koene wel.
Zegt het voort!
Weet je dat:
Er een speciale facebookpagina is aangemaakt: Kinderboekenmakerflashmob?
Er al bijna 40 schrijvers komen en kinderboekenambassadeur Jacques Vriens een speech gaat houden?
Er al heel veel steun is en goede blogs geschreven zijn door onder andere Manon Sikkel en Anna van Praag, Ted van Lieshout, Marcel van Driel, Jean Paul Schutten, Claudia Jong en Lezenisleuk.nl en nog veel meer schrijvers en mensen die van (kinder)boeken houden?
