Struisvogel

Ik ben een struisvogel. Mijn kop zit al een paar maanden vast in het zand en eigenlijk wil ik niet terug naar de wereld daarboven. Die is veel te groot, veel te eng en vol onzekerheid. In die wereld moet ik proberen te hopen op iets wat op dit moment bijna onbereikbaar lijkt.

Weet je, hopen is een werkwoord. Het komt je niet aanwaaien. Want als je hoopt, stel je jezelf open, je bent bloot, je kop vangt alles op, de warme zonneschijn, maar die felle wind evengoed, en misschien als je heel erge pech hebt ook nog eens die nare stortregen. Maar hopen wil ik toch, misschien tegen beter weten in.

Morgen beginnen mijn partner en ik aan onze derde en laatste ivf-poging. Het voelt onwerkelijk en extreem echt tegelijk. Ik weet inmiddels hoe het gaat, ik weet precies wanneer de moeilijkste dagen zullen zijn, en wanneer de spanning zo hoog oploopt dat je het liefst jezelf knock-out zou slaan, want dan hoef je hem tenminste even niet te voelen. Ik weet dat deze keer nog spannender zal zijn, want het is nu erop of eronder.

Ik wil leven maken, schreef ik in mijn vorige blog (een tikkeltje pathetisch). Dat wil ik ontzettend graag. Maar door zo gericht te zijn op één soort leven maken, vergeet ik al dat andere leven, dat wat ik in mijn verhalen stop.

Dus duik ik in mijn hoofd, ga ik daar eens een tijdje rondzwemmen, zoek ik oude verhalen op waarvan ik heel nieuwe kan maken, speel ik met ideeën, beelden, ervaringen en emoties. Ik ben een ouderwetse knipselmap begonnen waarin de eerste wonderlijke bouwstenen alweer klaarliggen (een foto van kinderen in China die iedere dag tegen een berg een ladder van 800 meter moeten beklimmen om naar school te kunnen gaan en een zichzelf uitvouwend robotje dat je inslikt en ongewenste voorwerpen in je maag zou moeten ‘opruimen’). Ik ben aan het denken en schrijven aan een nieuw oud project. En binnenkort hoop ik ook weer eens een kort verhaal met de wereld te delen.

Dan is het nu tijd voor de clichés (met waarheden als een koe).

Wat er ook zal gebeuren de komende weken, de wereld staat niet stil. Tijd heelt alle wonden. En na regen volgt altijd weer zonneschijn.

 

Een reactie plaatsen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Time limit is exhausted. Please reload CAPTCHA.